Օրը ինչպիսի՞ն էր, երբ նա ծնվեց. Մարտ ամիսն էր, չէ՞։ Անկանխատեսելի, ինչպես ինքն էր՝ իր ապրած հախուռն կյանքով... Կարծես թե մարտյան նրա օրվա մասին չեն հիշատակել, ո՛չ կենսագիրները, ո՛չ էլ
Անդրադարձ «Arvest.am» պորտալում հրապարակված՝ «Այն, ինչ մեր նախնիները նրբանկատորեն ծածկել են հողով» նյութին. Ասեմ, որ Երևանի կենտրոնի խաթարումներին ու ներկա նկարագրին վերաբերող, ինչպես նաև քաղաքաշինական խնդիրներին պարբերաբար անդրադարձող հանդեսի մի
Երբ մարդը նպատակ է ունենում և այն լուռ փայփայելով, երազանքների տիրույթում չի թողնում, այլ իրականացնելու ճանապարհներ է որոնում։ Երբ գուցե մի քիչ ուշ կամ թե ճիշտ ժամանակին երազների ետևից գնացող
«Սիրտս փլած է»,- այսպիսի արտահայտությամբ է ավարտել իր մի գրությունը Կոմիտասը, որը նվիրված էր 1915-ի ցավն ու տառապանքը ապրած հայության վիճակին։ Կենսագիրների հավաստմամբ դա նրա վերջին գրությունն էր՝ հենց այդպես
«Արվեստ» հանդեսը լավագույն մաղթանքներով Շնորհավորում է Լևոն Աբրահամյանին ծննդյան օրվա առթիվ։ Եւ ընթերցողին ներկայացնում տարիներ առաջ նրա հետ կայացած այս զրույցը: Պատմությունը կրկնվում է՝ արտահայտությունը վերջին տարիներին հաճախ է hոլովվում։
Սա մի ակնարկ է Արևմտյան Հայաստան կատարած ճամփորդության մասին, որը զարմանալի ու խորհրդապաշտական բնույթ ունեցավ: Անընդհատ բախվում էինք առասպելական և առեղծվածային իրողությունների, որոնք հանդիսացել են մեր մշակույթի հիմնական սնուցող աղբյուրը
Ինչու՞ է մայրաքաղաք Երևանը տասնամյակներ շարունակ որոշակի կարգավիճակ չստանալով, մեր աչքի առաջ քանդվելով, սարքվում։ Եւ ինչու՞ է հատկապես քաղաքի կենտրոնը պարբերաբար վերածվում մեծ շինհրապարակի։ Կենտրոնը տասնամյակներ շարունակ քանդում էին և
Հաջողությունների և Բարի տարի լինի բոլոր- բոլորիս համար 2020- ը։ Հուսանք, մանավանդ որ գալ տարվա գլխավոր խորհուրդը Հույսն է. Չգիտես ինչու՞ է ամեն տարվա վերջին ամսվա, վերջին օրերին մարդը ոչ
Նա իր Երկրի Քաղաքացին էր ու երկրում կատարվող ամեն մի խնդրին ու յուրաքանչյուր իրադարձությանը ցավով էր արձագանքում։ Բեմից, էկրանից նաև գրավոր խոսքով էր մեր կյանքի բացասական երևույթները խորը ընդհանրացումներով մեկնաբանում։
Դու էլ արի, Նորեկ տարի, Գըլխիս վերից Անցի, գընա, Ինչպես մի օր Թեթևասահ, Որ արևի Վառ ժըպիտով, Հողմ ու շանթի Սառն աղմուկով Անց է կենում Ծաղկի վըրից. Իսկ նա հովտում